Το έχει φέρει στα μέτρα του

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Ένα το κρατούμενο και ίσως το πιο σημαντικό. Ο Άρης «τρέχει» ένα σερί 8-2-0 συμπληρώνοντας την Κυριακή που μας έρχεται το 1/3 του πρωταθλήματος. Καθόλου άσχημα για μια ομάδα που πέρσι ταλαιπωρήθηκε αρκετά ακόμη και για τα αυτονόητα. Συντηρεί μια απόσταση ασφαλείας οκτώ βαθμών από την 3η θέση και ξεκινάει ως το τέλος του πρώτου γύρου ένα-στα χαρτιά πάντα- βατό πρόγραμμα που του δίνει την δυνατότητα, αν απλά είναι σοβαρός να μπορεί στο πέρας αυτής της σειράς αγώνων να μιλάει με μεγαλύτερη σιγουριά για την άνοδο. Δεύτερο κρατούμενο: Μετά τις δυο ισοπαλίες πριν το φινάλε του 2017 η ομάδα του Δημήτρη Σπανού χρειαζόταν μια νίκη για να μην διασαλευτεί η ηρεμία στις τάξεις του ποδοσφαιρικού τμήματος. Στόχος επετεύχθη και μάλιστα κόντρα σε μια ομάδα που είχε θέσει μεγαλεπήβολους στόχους στο ξεκίνημα της σεζόν και ήδη βρίσκεται στο -9 από την 2η θέση.

Τρίτον: Ο Άρης κερδίζει χωρίς να βγάζει μάτια. Κι αυτό σε ένα πρωτάθλημα ειδικών συνθηκών όπως είναι η Football League, είναι εξόχως σημαντικό και για την ψυχολογία του club. Χθες έπαιξε μισή ώρα καλά και κλείδωσε το τρίποντο. Κυνηγάει την ουσία, είναι ρεαλιστής και κυνικός, έστω και αν αυτό θυσιάζει το θέαμα και τα πολλά γκολ που θέλει ο οπαδός. Παίκτες, τεχνικό τιμ και τεχνικός διευθυντής έχουν αναλάβει μια και μοναδική αποστολή φέτος. Να επαναφέρουν την ομάδα στη Σούπερ Λιγκ και φαίνεται ότι ξέρουν τον τρόπο να το πετύχουν.

Κανείς δεν είπε ότι η ομάδα είναι τέλεια. Ότι δεν έχει αγωνιστικές ανορθογραφίες. Φάνηκαν και χθες με τον Απόλλωνα Πόντου όταν ο Άρης αγωνιζόταν για 55΄ με αριθμητικό πλεονέκτημα και δυσκολευόταν ναι κάνει μια φάση της προκοπής ώστε να διευρύνει το δείκτη του σκορ. Έχει μεγάλο θέμα στην τελική πάσα, δεν έχει το εύκολο γκολ και τα χαφ της δεν είναι καθόλου δημιουργικά. Σε ένα άλλο πρωτάθλημα, σε μια άλλη κατηγορία αυτό θα συνιστούσε μέγα πρόβλημα. Στην ελληνική δεύτερη λίγκα όχι. Ακόμη και έτσι η ομάδα του Δημήτρη Σπανού είναι με άνεση πρώτη. Θέλει και ικανότητα εκτός από τύχη για να το πετύχεις. Όσοι αγωνίζονται κάνουν μια τίμια προσπάθεια, ξέρουν γιατί βρίσκονται στον Άρη και δεν πουλάνε… φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Η ομάδα με την εικόνα της έδειξε και χθες ότι θέλει ενίσχυση, ειδικά σε δυο θέσεις. Στο φορ και στο δέκα όπου ο Σπανός χρησιμοποιεί τον Πασά, σε ένα πείραμα που δεν του βγαίνει και λογικά θα το αλλάξει. Με δυο καλούς παίκτες όχι απλά θα κλειδώσει την άνοδο, θα την καταστήσει και τυπική διαδικασία. Για να έρθουν όμως κάποιοι, πρέπει πρώτα να αποχωρήσουν κάποιοι άλλοι από το υπεράριθμο ρόστερ των 28 παικτών. Απλά μαθηματικά είναι από την στιγμή που το μπάτζετ είναι συγκεκριμένο και σφικτό και προέχει η αδειοδότηση. Ο αποκλεισμός Μπαργκάν και Καπνίδη χθες από την αποστολή μπορεί να σημαίνει και κάτι. Προπονητής και τεχνικός διευθυντής είναι κάθε μέρα στο Ρύσιο. Λογικά κάτι παραπάνω θα ξέρουν…

ΥΓ Στον Άρη, η λέξη χαλαρά δεν υπάρχει. Η νοοτροπία που έδειξε η ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο ήταν κάκιστη και «ξενέρωσε» αρκετό κόσμο έστω και ο νικητής ξέραμε από το 1ο ημίχρονο ποιος θα ήταν. Ούτε κούραση υπήρχε μετά από τρεις εβδομάδες ξεκούρασης ούτε θέμα διαχείρισης. Όταν έχεις την ευκαιρία να σκοτώσεις τον αντίπαλο το κάνεις. Ειδικά από τη στιγμή που με τον συγκεκριμένο δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις δημόσιες σχέσεις…

ΥΓ 2 Συγχαρητήρια στον κόσμο για την στάση που επέδειξε στις προκλήσεις και στον διάλογο που άνοιξε με την κερκίδα ο Καλαϊτζίδης μετά την αποβολή του. Έχει πλάκα όμως να διαμαρτύρεσαι για την διαιτησία όταν κάθε φιλοξενούμενη ομάδα θα έπρεπε να ανοίγει σαμπάνιες για την διαιτησία που είχε ο Απόλλων Πόντου χθες στο Βικελίδης.
Διαβάστηκε από Thanasis Rallis, 12:44 μ.μ.